Jak wynika z wyroku Sądu: Jeżeli dziecko mieszka z matką, to matka ma obowiązek nie tylko nie utrudniać byłemu mężowi kontaktów z dzieckiem, ale także aktywnie współdziałać w tym kierunku, aby dziecko pozostawało w stałych kontaktach z ojcem, co powinno przejawiać się to w organizowaniu spotkań dziecka z ojcem, w przekazywaniu ojcu stałych informacji o życiu dziecka oraz w stworzeniu atmosfery sprzyjającej pogłębieniu miłości i przywiązania dziecka do ojca i ojca to matki. Tego wymaga dobrze pojęte dobro dziecka (patrz: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 listopada 1952 r. C 1814/52).
Dobro dziecka
Właściwie rozumiane dobro dziecka i interes społeczny, które zgodnie z art. 54 k.r. stanowią główne przesłanki powierzenia władzy rodzicielskiej nad dziećmi jednej ze stron, wymagają od niej nie tylko troski o zapewnienie dziecku ubrania i wyżywienia, lecz co najmniej w równej mierze starań o jego zdrowie fizyczne i psychiczne, polegających na właściwym ukształtowaniu jego charakteru i przygotowaniu do życia społecznego. Wymaganiom tym nie czyni zadość wpajanie w dziecko uczucia niechęci czy też nienawiści w stosunku nie tylko do własnego ojca, ale również w stosunku do wychowawców i kolegów szkolnych dziecka. (orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 2 grudnia 1947 r. sygn. akt I CR 1045/56).
Władza rodzicielska
Zachowania opisane powyżej mogą świadczyć o nadużywaniu władzy rodzicielskiej przez jednego z rodziców. Władza rodzicielska powinna być wykonywana tak, jak tego wymaga dobro dziecka i interes społeczny (art. 95 § 3 KRO). Jeżeli władza rodzicielska nie może być wykonywana z powodu trwałej przeszkody albo jeżeli rodzice nadużywają władzy rodzicielskiej lub w sposób rażący zaniedbują swe obowiązki względem dziecka, sąd opiekuńczy pozbawi rodziców władzy rodzicielskiej (art. 111 § 1 KRO).
Sąd rozstrzygając o władzy rodzicielskiej powinien kierować się przede wszystkim dobrem dziecka oraz interesem społecznym, a nie interesem jednego czy obojga rodziców. (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 sierpnia 1981 r., sygn. akt III CRN 155/81). Nakaz uwzględniania dobra dziecka stanowi podstawową regułę interpretacyjną obowiązującą przy wykładni przepisów KRO regulujących stosunku między rodzicami a dziećmi!
